ผลการค้นหา

กงไฉ่

หมายถึงน. ผักกาดเค็มชนิดหนึ่งของจีน. (จ. ก้งไฉ่ ว่า ผักดองเค็ม).

ผัคคุณ,ผัคคุณ-

หมายถึง[ผักคุน, ผักคุนะ-] น. เดือนผลคุน, เดือนผาลคุน. (ป.).

แพ็งแพว

หมายถึงน. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

กวางตุ้ง

หมายถึง[กฺวาง-] น. ชื่อผักกาดชนิดหนึ่ง เรียกว่า ผักกาดกวางตุ้ง. (ดู กาด ๑).

กูด

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน, ปักษ์ใต้) ว. หงิก เช่น ผักกูด คือ ผักยอดใบหงิก.

พัดแพว

หมายถึงน. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

เกี้ยมไฉ่

หมายถึงน. ผักดองเค็มชนิดหนึ่ง. (จ.).

กาด

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุล บางชนิดใช้ใบ บางชนิดใช้หัวเป็นผัก เช่น ผักกาดกวางตุ้ง (Brassica chinensis Jusl.) ผักกาดขม หรือ ผักกาดเขียว (B. juncea Czern. et Coss.) ผักกาดขาว หรือ แป๊ะช่าย (B. chinensis Jusl. var. pekinensis Rupr.) ผักกาดหัว หรือ ไช้เท้า (Raphanus sativus L.) ในวงศ์ Cruciferae, ผักกาดหอม (Lactuca sativa L.) ในวงศ์ Compositae, ผักเหล่านี้เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร.

พักแพว

หมายถึงน. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

ขนมผักกาด,ขนมหัวผักกาด

หมายถึงน. ของคาวชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.

ศากภักษ์

หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).

ฑาก,ฑาก-

หมายถึง[ดากะ-] (แบบ) น. ผักดอง, เมี่ยง. (ป.).