ผลการค้นหา

เสียงปร่า

หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.

ขายหู

หมายถึงก. ฟังแล้วละอาย ไม่อยากฟัง.

หา

หมายถึงว. เสียงซักหรือเตือนให้ตอบ เช่น ว่ากระไรหา.

ศัพท์สำเนียง

หมายถึงน. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์สำเนียง.

จ้อกแจ้ก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์.

ขัดหู

หมายถึงก. ฟังไม่ถูกหู, ฟังไม่เพราะหู.

กระโชกโฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.

ผม

หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย ใช้พูดโดยสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

ผม

หมายถึงน. ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ โดยปรกติเป็นเส้นยาว, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.

ฟังความข้างเดียว

หมายถึงก. เชื่อถือแต่ฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังความอีกฝ่ายหนึ่ง.

เย็นหู

หมายถึงว. รื่นหู, ไม่ขัดหู, ฟังแล้วสบายใจ, เช่น พูดจาไพเราะนุ่มนวลฟังแล้วเย็นหู เสียงเขาฟังแล้วเย็นหู.

หลักบ้านหลักเมือง

หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นใหญ่ในการปกครองบ้านเมือง.