ค้นเจอ 6,944 รายการ

อกุศลกรรม

หมายถึง[อะกุสนละกำ] น. ความชั่วร้าย, โทษ, บาป. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ; ป. อกุสลกมฺม).

อนัญสาธารณ์

หมายถึง[อะนันยะสาทาน] ว. เป็นพิเศษไม่ทั่วไปแก่คนอื่น. (ป. อนญฺสาธารณ).

อภิชนาธิปไตย

หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).

อัญชลี

หมายถึงน. การประนมมือ, การไหว้, บางทีใช้เป็น อัญชุลี หรือ ใช้ละว่า ชุลี ก็มี. (ป., ส. อญฺชลิ).

บรรยเวกษก์

หมายถึง[บันยะเวก] น. ผู้ดูแลทั่วไป เป็นตำแหน่งในวิทยาลัย. (ส. ปริ + อว + อีกฺษก).

อัฒภาค

หมายถึงน. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ ; สำหรับคั่นคำหรือประโยค. (ป. อฑฺฒภาค).

อัสมุขี

หมายถึงว. มีหน้าเป็นหน้าม้า. (ม. ร่ายยาว มหาพน). (ป. อสฺสมุขี; ส. อศฺวมุขี).

อัสนี

หมายถึง[อัดสะ-] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี; ส. อศนิ).

ประจุบัน

หมายถึงน. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).

รักดป

หมายถึง[-ดบ] น. ปลิง (สัตว์). (ส. รกฺตป; ป. รตฺตป).

วัสโสทก

หมายถึงน. นํ้าฝน. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ