ค้นเจอ 111 รายการ

บาปมิตร

หมายถึง[บาบปะมิด] น. มิตรชั่ว. (ส. ปาปมิตฺร; ป. ปาปมิตฺต).

ปาจนะ

หมายถึง[ปาจะ-] (แบบ) น. ประตัก. (ป.; ส. ปฺราชน).

กะล่อกะแล่

หมายถึงว. ทีเล่นทีจริง. (ปาเลกัว).

กระสาบ

หมายถึงน. หนังที่เย็บเหมือนกระสอบ. (ปาเลกัว).

มุขบาฐ,มุขปาฐะ

หมายถึง[มุกขะบาด, มุกขะ-] น. การต่อปากกันมา, การบอกเล่าต่อ ๆ กันมาโดยมิได้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร, เช่น เรื่องนี้สืบมาโดยมุขบาฐ เรื่องนี้เป็นมุขปาฐะ.

ดอย

หมายถึงก. ผูก, มัด, ตอก, ชก, ตี, ปา, ทอย.

กระตราก

หมายถึงก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).

กระจังหลังเบี้ย

หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).

บาจิกา

หมายถึง(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).

ปาหุณ

หมายถึง[ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).

บาศ

หมายถึงน. บ่วง เช่น นาคบาศ เชือกบาศ. (ส. ปาศ; ป. ปาส).

อสนีบาต

หมายถึง[อะสะ-] น. ฟ้าผ่า, อสุนีบาต ก็ว่า. (ป. อสนิปาต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ