ผลการค้นหา

ไจ้ ๆ

หมายถึง(กลอน) ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, เป็นอยู่อย่างนั้น, จะไจ้ ก็ว่า.

เป่าหู

หมายถึงก. พูดให้เข้าหูบ่อย ๆ เพื่อให้เชื่อ.

กะแตว

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปรบกวนบ่อย ๆ, หย่อย ๆ, เซ้าซี้.

สะกิดสะเกา

หมายถึงก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.

เทียว

หมายถึงก. เวียนไปเวียนมา, ไปหรือมาบ่อย ๆ, ในคำว่า เทียวไปเทียวมา.

เหมื่อย,เหมื่อย ๆ

หมายถึง(โบ) ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, เรื่อย ๆ.

ผลก

หมายถึง[ผะหฺลก] (โบ) ว. บ่อย ๆ, เนือง ๆ.

ยักยี่ยักยัน

หมายถึงว. ขะยิก ๆ, เขยก ๆ, ทำท่าขยับบ่อย ๆ.

จับจด

หมายถึงว. ลักษณะที่ทำไม่จริงจัง ชอบเปลี่ยนงานบ่อย ๆ.

ติดปาก

หมายถึงก. ใช้คำใดคำหนึ่งบ่อย ๆ จนเป็นนิสัย.

พร่ำเพรื่อ

หมายถึงว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า.

ชุก

หมายถึงว. มีดื่น, มีมากมาย, เช่น มะม่วงชุก, มีบ่อย ๆ เช่น ฝนชุก.