ผลการค้นหา

บุษบง

หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.

โบกขร,โบกขร-

หมายถึง[โบกขะระ-] น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).

อคาร,อคาร-

หมายถึง[อะคาระ-] น. อาคาร. (ป., ส.).

กุกกุร,กุกกุร-

หมายถึง[-กุระ-] (แบบ) น. สุนัข, ลูกสุนัข, เช่น กุกกุร สังวัจฉร (ปีจอ). (ป.).

จตุร,จตุร-

หมายถึง[จะตุระ-] ว. สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต. (ส.; ป. จตุ).

จาตุร,จาตุร-

หมายถึง[จาตุระ-] (แบบ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.

บุตรา

หมายถึง[บุดตฺรา] (กลอน) น. บุตร.

บุษบา

หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.

บุตรบุญธรรม

หมายถึง[บุดบุนทำ] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.

บุตรี

หมายถึง[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).

บุษป,บุษป-,บุษปะ

หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).

วชิร

หมายถึง[วะชิระ-] น. สายฟ้า; เพชร; อาวุธพระอินทร์. (ป.; ส. วชฺร).