ผลการค้นหา

บุษราคัม

หมายถึง[บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.

กันดอง

หมายถึง(โบ) น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง. (กล่อมช้างของเก่า).

กระตุ่น

หมายถึงน. ตัวตุ่น เช่น กระต่ายเต้นกระตุ่นขุด. (บุณโณวาท).

บุญเขต

หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).

บุษบ,บุษบ-

หมายถึง[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).

ปุปผะ

หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).

กระโหม

หมายถึง[-โหมฺ] (กลอน) ก. โหม เช่น ศัพท์ส้าวกระโหมโครม. (บุณโณวาท).

บุริมทิศ

หมายถึง[บุริมมะทิด] น. ทิศตะวันออก. (ป. ปุริมทิส).

กะเผ่น

หมายถึง(กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).

บุทคล

หมายถึง[บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).

จดูร,จดูร-

หมายถึง[จะดูระ-] ว. สี่ เช่น จดูรพรรค ว่า รวม ๔ อย่าง. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

เตียว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เที่ยว, เดิน, เช่น ธนาก็เต้าเตียวจร. (บุณโณวาท).