ผลการค้นหา

ผลานิสงส์

หมายถึง[ผะ-] น. ความไหลออกแห่งผล (ความดี), ผลแห่งบุญกุศล. (ป.).

บุญนิธิ

หมายถึง[บุนยะ-] น. ขุมทรัพย์คือบุญ. (ป.).

บทมาลย์

หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.

บุญราศี

หมายถึง[บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.

วาสนา

หมายถึง[วาดสะหฺนา] น. บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ, เช่น เด็กคนนี้มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี เช่น เป็นบุญวาสนาของเขา เขาเป็นคนมีวาสนาบารมีมาก. (ป., ส.).

พระคุณ

หมายถึงน. บุญคุณ เช่น รำลึกถึงพระคุณครูอาจารย์.

ใหญ่หลวง

หมายถึงว. รุนแรง, หนัก, เช่น บุญคุณของท่านใหญ่หลวงนัก.

เสี่ยงบุญเสี่ยงกรรม

หมายถึงก. ลองทำดูโดยเชื่อว่าสุดแต่บุญหรือบาปจะบันดาลให้เป็นไป เช่น ลองเสี่ยงบุญเสี่ยงกรรมขอเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดู ถ้าเขามีบุญก็จะได้ดิบได้ดีต่อไป.

อปจายนมัย

หมายถึงว. ที่สำเร็จด้วยการประพฤติถ่อมตัวต่อผู้ใหญ่ (ใช้แก่บุญ). (ป.).

บุพเปตพลี

หมายถึง[-เปตะพะลี] น. บุญที่อุทิศให้แก่ญาติผู้ตายไปก่อน.

บุญญานุภาพ

หมายถึงน. อำนาจแห่งบุญ. (ป. ปุญฺานุภาว).

ลำเลิก

หมายถึงก. กล่าวทวงบุญคุณ, กล่าวคำตัดพ้อต่อว่า โดยยกเอาความดีที่ตนทำไว้แก่อีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณที่ตนมีอยู่กับผู้นั้น.