ค้นเจอ 3,210 รายการ

ผู้เยาว์

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ.

ขี้ราดโทษล่อง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.

ผู้รับตราส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. (อ. consignee).

ระมาด

หมายถึงน. แรด. (ข. รมาส).

ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).

ผู้พิทักษ์

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.

ผู้รับบุตรบุญธรรม

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.

รชนีจร

หมายถึง[-จอน] น. ผู้เที่ยวไปกลางคืน; รากษส. (ส.).

ซัดเซ

หมายถึงก. เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่.

เลี้ยงรับ

หมายถึงก. เลี้ยงอาหารเพื่อเป็นการต้อนรับบุคคลใดบุคคลหนึ่ง เช่น เลี้ยงรับผู้ที่จะมาอยู่ใหม่.

อเสกขบุคคล,อเสขบุคคล

หมายถึง[อะเสกขะ-, อะเสขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.

โทษา

หมายถึง(กลอน) น. โทษ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ