ผลการค้นหา

เกี่ยวแฝกมุงป่า

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.

ทาย

หมายถึงน. ป่า. (ป.; ส. ทาว).

ไม้ล้มขอนนอนไพร

หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.

พนอง

หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).

บุคคลสิทธิ

หมายถึง[บุกคะละสิด, บุกคนละสิด] (กฎ) น. สิทธิเหนือบุคคล เช่น สิทธิของเจ้าหนี้เหนือลูกหนี้.

เอกบุคคล,เอกบุรุษ

หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.

อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ

หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).

แนวป่า

หมายถึงน. ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.

วนาลี

หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).

เยิง

หมายถึงว. ป่าเถื่อน. น. ป่า เช่น มาแต่เยิง.

เรี้ยวรก

หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.

ป่าโปร่ง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.