ผลการค้นหา

หิมวาส,หิมเวศ

หมายถึง[หิมมะวาด, หิมมะเวด] น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

ป่าเส็งเคร็ง

หมายถึงน. ป่าไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งไม่ใช่ป่าสำคัญ.

ด้นดั้น

หมายถึงก. มุ่งหน้าเดาไป, มุ่งหน้าฝ่าไป, ด้น ก็ว่า.

วนจร,วนจรก

หมายถึง[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).

ระนัม

หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ, ระนาม ก็ว่า.

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

ดงดึก

หมายถึงน. ป่าลึกเข้าไปไกล.

ปุลินท์

หมายถึงน. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

ซองมือ

หมายถึงน. ฝ่ามือที่รวมนิ้วมือให้ห่อเข้า, อุ้งมือ.

พนัส,พนัส-

หมายถึง[พะนัด, พะนัดสะ-] น. ป่า, พง, ดง. (มาจาก พน แต่เพิ่มตัว ส เพื่อความสะดวกในการสนธิ). (ส. วนสฺ; ป. วน).