ผลการค้นหา

อรัณย์

หมายถึงน. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อรญฺ).

เนื้อร้าย

หมายถึงน. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.

ป่าดงดิบ,ป่าดิบ

หมายถึงน. ป่าไม้ที่มีอยู่ทั่วไปในเขตร้อน ฝนชุก เป็นป่าไม้สีเขียวไม่ผลัดใบ.

เศวดงค์

หมายถึง[สะเหฺวดง] ว. มีตัวขาว. (ส. เศฺวต + องฺค).

บาทมูล

หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).

พราน

หมายถึง[พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.

ปาฏิบุคลิก

หมายถึง[-บุกคะลิก] (แบบ) ว. เฉพาะบุคคล, ไม่ทั่วไป. (ป. ปาฏิปุคฺคลิก).

พเนจร

หมายถึงน. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).

พนัสดม

หมายถึง[พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ.

หยาบ,หยาบ ๆ

หมายถึงว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.

ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย

หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.

มหาพน

หมายถึงน. ชื่อกัณฑ์ที่ ๗ ของมหาชาติ ว่าด้วยเรื่องป่า.