ผลการค้นหา

ภาษาธรรม

หมายถึงน. ภาษาที่ใช้มีความหมายในทางธรรม ต่างกับความหมายที่ชาวบ้านใช้ เช่น คำว่า เวทนา ในภาษาธรรมหมายถึง การเสวยอารมณ์ที่เป็นสุข เป็นทุกข์ หรือเฉย ๆ แต่ชาวบ้านใช้หมายถึง สงสารสลดใจ หรือคำว่า สงสาร ในภาษาธรรมหมายถึง การเวียนว่ายตายเกิด แต่ชาวบ้านใช้หมายถึง รู้สึกเห็นใจในความเดือดร้อนหรือความทุกข์ของผู้อื่น.

อัพยากฤต

หมายถึง[อับพะยากฺริด] น. กลาง ๆ ระหว่างกุศลกับอกุศล คือไม่จัดเป็นกุศลหรืออกุศล ในความว่า ธรรมที่เป็นอัพยากฤต. (ส.; ป. อพฺยากต).

อัพภูตธรรม

หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วนที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).

โสดาปัตติผล

หมายถึง[-ปัดติผน] น. ธรรมที่พระโสดาบันได้บรรลุ, บางทีก็กร่อนเป็น โสดา เช่น บรรลุโสดา. (ป. โสตาปตฺติผล; ส. โสฺรตสฺ + อาปตฺติ + ผล).

สารธรรม

หมายถึง[สาระ-] น. ธรรมเป็นหลักฐาน, ธรรมที่มั่นคง.

ราต

หมายถึงก. ให้มาแล้ว เช่น ธรรมราต ว่า พระธรรมให้มา. (ส.).

โยคี

หมายถึงน. นักบวชผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ, ฤษีพวกหนึ่ง. (ป.; ส. โยคินฺ ว่า ผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ).

ธรรมปฏิรูป,ธรรมประติรูป

หมายถึงน. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.

มุ่งหมาย

หมายถึงก. ตั้งใจที่จะให้บรรลุถึงจุดที่หมายไว้.

ธรรมจินดา

หมายถึงน. การพิจารณาธรรม.

ปริศนาธรรม

หมายถึงน. ปริศนาในทางธรรม.

สกทาคามิผล,สกิทาคามิผล

หมายถึง[สะกะ-, สะกิ-] น. ธรรมที่พระสกทาคามีได้บรรลุ. (ป. สกทาคามิผล, สกิทาคามิผล; ส. สกฺฤทาคามินฺ + ผล). (ดู ผล).