ผลการค้นหา

รู้เองเป็นเอง

หมายถึงก. ว่าแต่ผู้อื่น ตัวเองก็ทำเช่นนั้น, ทำนองเดียวกับ ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง.

ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).

จระเข้คับคลอง

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบวางตัวใหญ่โตเกินไปย่อมมีอุปสรรคในการดำรงตนในสังคม.

ขี้ราดโทษล่อง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.

หัวเรือใหญ่

หมายถึงน. ผู้ออกรับแทนผู้อื่นเสียเอง, ผู้จัดการทุกอย่างให้ผู้อื่นด้วยตนเอง, ผู้ที่ชอบเจ้ากี้เจ้าการทำเรื่องต่าง ๆ เสียเอง.

ศึกษานิเทศก์

หมายถึงน. ผู้ชี้แจงแนะนำทางการศึกษาแก่ครูอาจารย์ในโรงเรียนหรือวิทยาลัย.

กำรอ

หมายถึงว. เข็ญใจ เช่น แก่ฝูงมนุษย์ผู้กำรอ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

ก้าวร้าว

หมายถึงว. เกะกะระราน (ใช้แก่กิริยาและวาจาที่กระด้างและล่วงเกินผู้อื่น).

ครู

หมายถึง[คฺรู] น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. (ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ).

สกรณีย์

หมายถึง[สะกะระ-] (แบบ) น. ผู้ยังมีหน้าที่จะต้องทำ. (ป.).

ยศอย่าง

หมายถึงน. การทำตามแบบอย่างผู้มียศ, การถือยศ ถือศักดิ์.

บุญทำกรรมแต่ง

หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.