ค้นเจอ 98 รายการ

นักบิน

หมายถึงน. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.

เมล์อากาศ

หมายถึงน. การส่งหนังสือหรือสิ่งของทางเครื่องบิน.

สลัดอากาศ

หมายถึงน. โจรที่จี้หรือปล้นเครื่องบินในอากาศ.

รถโดยสารประจำทาง

หมายถึง(กฎ) น. รถบรรทุกคนโดยสารที่เดินตามทางที่กำหนดไว้ และเรียกเก็บค่าโดยสารเป็นรายคนตามอัตราที่วางไว้เป็นระยะทางหรือตลอดทาง.

เบิกทาง

หมายถึงน. เรียกหนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่านว่า หนังสือเบิกทาง หรือ ใบเบิกทาง.

ใบเบิกทาง

หมายถึง(ปาก) น. หนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่าน, หนังสือเบิกทาง ก็เรียก.

เพดานบิน

หมายถึงน. ระดับสูงสุดที่เครื่องบินสามารถบินได้.

บัตรธนาคาร

หมายถึง(กฎ) น. บัตรที่ธนาคารแห่งประเทศไทยออกใช้เป็นเงินตรา.

กระเป๋า

หมายถึง(ปาก) น. พนักงานเก็บค่าโดยสารรถหรือเรือประจำทาง.

รถแท็กซี่

หมายถึง(ปาก) น. รถยนต์รับจ้างสาธารณะ โดยสารได้ไม่เกิน ๗ คน.

รถประจำทาง

หมายถึงน. รถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ.

ท่าอากาศยาน

หมายถึงน. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบิน ที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, (ปาก) สนามบิน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ