ค้นเจอ 2,183 รายการ

อนุชน

หมายถึงน. คนรุ่นหลัง, คนรุ่นต่อไป.

อนารยชน

หมายถึงน. คนที่ยังไม่เจริญ, คนป่าเถื่อน.

พัฒนาการ

หมายถึงน. การทำความเจริญ, การเปลี่ยนแปลงในทางเจริญขึ้น, การคลี่คลายไปในทางดี.

ภารโรง

หมายถึง[พาน-] น. ผู้รักษาและทำความสะอาดสถานที่.

สุดท้าย

หมายถึงว. ทีหลังเพื่อน, หลังสุด, เช่น เขาเป็นแขกคนสุดท้ายที่มาในงาน เด็กคนนั้นทำการบ้านเสร็จเป็นคนสุดท้าย, เหลือเพียงหนึ่งเดียว เช่น สมบัติชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่คือบ้าน โอกาสสุดท้ายแล้วที่จะแก้ตัวได้.

อัพโพหาริก

หมายถึงว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.).

แนะแนว

หมายถึงก. แนะนำแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.

วรรชย์

หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).

เลหยะ

หมายถึง[เลหะยะ] (แบบ) ว. (ของ) ควรลิ้ม. (ส.).

อกัปปิยโวหาร

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).

ตีกิน

หมายถึงก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.

ฆ่าควายอย่าเสียดายพริก

หมายถึง(สำ) ก. ทำการใหญ่ไม่ควรตระหนี่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ