ตัวกรองผลการค้นหา
หมากข่วง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).
จ๋วง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นสนเขา. (ดู สน ๑).
ก่ำเบ้อ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผีเสื้อกลางวัน. (ดู ผีเสื้อ ๑).
กระผีก
หมายถึงน. มาตราตวง มีพิกัดเท่ากับ ๑ ภาค (คือ ๑ ใน ๔) ของกระเพาะ. ว. เล็กน้อย.
หอมกราย
หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย (๑)].
ผักไผ่
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].
พิลิปดา
หมายถึงน. มาตราวัดมุม ได้แก่ ๑ ใน ๖๐ ของลิปดา.
มะข่วง
มะตื๋น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระท้อน. (ดู กระท้อน ๑).
จิตตานุปัสสนา
หมายถึงน. การพิจารณาจิตเป็นอารมณ์เป็นข้อ ๑ ในสติปัฏฐาน ๔.
ดาฬ
หมายถึง[ดาน] (โบ) น. กลอนประตู. (ดู ดาล ๑).
อน,อน-
หมายถึง[อะนะ-] เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. (ดู อ ๒ ประกอบ).