ผลการค้นหา

เขน

หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.

ปากนก

หมายถึงน. ชื่อดาวฤกษ์บูรพาษาฒ; ชื่อหินสำหรับใช้นกสับให้เป็นประกาย.

กรงเล็บ

หมายถึงน. กลุ่มเล็บของแมวหรือนกเป็นต้นเมื่อขยุ้มเหยื่อ มีเค้าคล้ายกรง.

ครึน

หมายถึง[คฺรึน] น. ชื่อเครื่องดักนกและไก่ทำเป็นบ่วง, ครืน ก็เรียก.

วัฏกะ

หมายถึง[วัดตะกะ] น. นกกระจาบ. (ป. วฏฺฏก; ส. วรฺตก).

หยุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.

ทัณฑิมา

หมายถึง[ทันทิ-] น. ชื่อนกในพวกสัตว์หิมพานต์ รูปเป็นครุฑถือกระบอง.

ทิช,ทิช-,ทิชะ

หมายถึง[ทิชะ-] (แบบ) น. ผู้เกิด ๒ ครั้ง คือ นก และพราหมณ์. (ป., ส. ทฺวิช).

กุณาล

หมายถึง[-นาน] (แบบ) น. นกดุเหว่า เช่น การวิกระวังวน กุณาล. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).

กระสัง

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, สันนิษฐานว่าในสมัยโบราณบางถิ่นอาจใช้เรียกนกชนิดหนึ่ง แต่ปัจจุบันไม่ปรากฏว่ามีใช้, เช่น กระสังกระสาสาว กระสันจับกระลับดู. (เสือโค).

ชนก,ชนก-

หมายถึง[ชะนก, ชะนะกะ-] น. ชายผู้ให้เกิด, พ่อ. (ป., ส.).

โถบ

หมายถึงก. พุ่งลงด้วยแรงกำลัง เช่น นกโถบลงจากอากาศ, ใช้ว่า โถบถา หรือ ถาโถบ ก็มี.