ค้นเจอ 3,711 รายการ

จรบน,จรบัน

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. เที่ยวไปเบื้องบน, ฟุ้งไป, บินไป, เช่น ด้วยคันธามลกชำระจรบันสระหอมรส. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

สัญจาระ

หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).

ระเร,ระเร่

หมายถึงก. เที่ยวเตร่ไปในที่ต่าง ๆ โดยไม่กำหนด, ไถล.

โคเพลาะ

หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.

หามรุ่งหามค่ำ

หมายถึงว. ตลอดวันตลอดคืน เช่น เที่ยวหามรุ่งหามค่ำ.

กระสัง

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, สันนิษฐานว่าในสมัยโบราณบางถิ่นอาจใช้เรียกนกชนิดหนึ่ง แต่ปัจจุบันไม่ปรากฏว่ามีใช้, เช่น กระสังกระสาสาว กระสันจับกระลับดู. (เสือโค).

ช่อง

หมายถึงน. ที่ว่างซึ่งเป็นทางเข้าออกได้ เช่น ช่องเขา ช่องหน้าต่าง ช่องลม; โอกาส เช่น ไม่มีช่องที่จะทำได้.

ทวิชชาติ

หมายถึงน. ผู้เกิด ๒ ครั้ง, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป., ส.).

บ้าระบุ่น

หมายถึงน. นกปรอด. (เทียบอิหร่าน bulbul ว่า นกไนติงเกล). (อภัย).

คับคา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น คับคาคาบคาร่อน กระแวนว่อนบินบน. (ตะเลงพ่าย), ปัจจุบันเรียก จาบคาหัวเขียว. (ดู จาบคา).

กาแวน

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Crypsirina temia ในวงศ์ Corvidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับกา รูปร่างคล้ายนกแซงแซวแต่ปลายหางกว้างกว่า, กระแวน ก็เรียก.

ร่อนเร่

หมายถึงก. เที่ยวเตร่ไปไม่เป็นกำหนดที่ทาง, เร่ร่อน หรือ เร่ร่าย ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ