ผลการค้นหา

ทุติย,ทุติย-

หมายถึง[ทุติยะ-] (แบบ) ว. ที่ ๒, มักใช้นำหน้าศัพท์อื่น เช่น ทุติยดิถี = วัน ๒ คํ่า, ทุติยมาส = เดือนที่ ๒, ทุติยวาร = ครั้งที่ ๒, ทุติยสุรทิน = วันที่ ๒. (ป.).

สมมาตร

หมายถึง[สมมาด] น. ลักษณะที่รูป ๒ รูปหรือรูปรูปเดียว แต่แยกได้เป็น ๒ ส่วน มีสมบัติว่า ถ้านำรูปแรกไปทับรูปที่ ๒ หรือพับส่วนแรกไปทับส่วนที่ ๒ ในกรณีที่เป็นรูปเดียวกันแล้ว ทั้ง ๒ รูปหรือ ๒ ส่วนนั้นจะทับกันสนิท, ถ้าเป็นรูปทรง ๓ มิติ เมื่อแบ่งครึ่งออกไป ๒ ซีกจะเหมือนกันทุกประการ. (อ. symmetry).

โกรธ

หมายถึง[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

ชไม

หมายถึง[ชะ-] ว. ทั้งคู่, ทั้ง ๒. (ข.).

รกช้าง

หมายถึงน. หญ้ารกช้าง. [ดู กะทกรก (๒)].

พิมพ์สอดสี

หมายถึงก. พิมพ์ให้เป็นสีตั้งแต่ ๒ สีขึ้นไป.

เพิ่ง

หมายถึงว. พึ่ง. (ดู พึ่ง ๒).

โคนสมอ

หมายถึง[-สะหฺมอ] ดู กานน ๒.

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

สรี้

หมายถึง[สะรี้] ดู กระซิก ๒.

กางเกง

หมายถึงน. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา.

เหยียบเรือสองแคม

หมายถึง(สำ) ก. ทำทีเข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่าย.