ผลการค้นหา

ภาษก

หมายถึง[พาสก] น. ผู้พูด. (ส.).

เลอลบ

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้มีอำนาจเหนือผู้อื่น.

เราะร้าย

หมายถึงก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.

บังคล

หมายถึงก. มอบให้ เช่น เป็นบังคลแก่ท่านแล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ข. ปรฺคล ว่า มอบให้).

เรียนออนไลน์

หมายถึงการเรียนของนักเรียนไทยในช่วงโควิด 19 ที่สะท้อนภาพการผลักภาระของกระทรวงไปยังผู้ปกครองที่หลายท่านยังไม่พร้อมทั้งสภาพแวดล้อมและปัจจัยด้านการเงิน

วาที

หมายถึงน. ผู้พูด, ผู้กล่าว, ผู้ชี้แจง, ผู้โต้แย้ง; คนเล่นดนตรี. (ป., ส.).

ปากมาก

หมายถึงว. ชอบพูดว่าคนอื่นซํ้า ๆ ซาก ๆ, พูดมาก, (ในทางช่างว่า ช่างติ), พูดขยายเรื่องเล็กน้อยให้มากออกไป.

เส

หมายถึงก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.

แผ่เมตตา

หมายถึงก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข.

ชี้นิ้ว

หมายถึงก. ได้แต่สั่งการให้ผู้อื่นทำ ไม่ลงมือทำเอง.

เสรี

หมายถึงว. ที่ทำได้โดยอิสระ, มีสิทธิที่จะทำจะพูดได้โดยไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น. (ป.; ส. ไสฺวรินฺ).

ก้างขวางคอ

หมายถึงน. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.