ค้นเจอ 3,773 รายการ

อมรรัตน์

หมายถึง[อะมอนระ-] น. เพชร. (ส.).

อาดุระ,อาดูร

หมายถึง[-ดูน] ว. เดือดร้อน, ทนทุกขเวทนาทั้งกายและใจ, ในบทกลอนตัดใช้ว่า ดุร ก็มี. (ป., ส. อาตุร).

ประตาป

หมายถึงน. ประดาป.

ประวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

ตะกอน

หมายถึงน. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในนํ้าหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น; (ภูมิ) สารต่าง ๆ ที่ผุพังทำลายโดยทางวิธีกล ทางเคมี หรือทางพัฒนาการของชีวิตแล้วตกจมทับถมเนื่องจากการกระทำของนํ้า ลม หรือธารนํ้าแข็ง.

เรือกระแชง

หมายถึงน. เรือบรรทุกชนิดหนึ่ง เล็กกว่าเรือเอี้ยมจุ๊น ท้องเรือกลมป้อม ใช้กระแชงทำเป็นประทุน.

ชวร,ชวระ

หมายถึง[ชวน, ชะวะระ] (แบบ) น. ไข้, ความไข้. ก. เป็นไข้, ป่วย. (ส.; ป. ชร).

ประดัก ๆ

หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

งุบงิบ

หมายถึงก. ทำอย่างเงียบ ๆ, ทำกันอย่างปิดบัง.

ปริยาย

หมายถึง[ปะริ-] น. อย่าง, ทาง, หนทาง; การกล่าวอ้อมค้อม, นัยทางอ้อม, ตรงข้ามกับ นิปริยาย คือ อย่างตรง; การสอน, การเล่าเรื่อง. ว. อ้อม; (กฎ) หมายความถึงกรณีที่เจตนาในการกระทำมิได้แสดงออกอย่างชัดแจ้ง เป็นคำที่มีความหมายตรงกันข้ามกับคำว่าชัดแจ้ง. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ