ตัวกรองผลการค้นหา
นอนกินบ้านกินเมือง
หมายถึง(สำ) ก. นอนตื่นสายด้วยความเกียจคร้าน (ใช้เป็นคำประชด).
กินบ้านกินเมือง
หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.
คำเมือง
หมายถึงน. ภาษาถิ่นของคนในถิ่นพายัพของประเทศไทย.
เวศม์
หมายถึงน. บ้าน, เรือน, ที่อยู่. (ส.).
อธิวาส
หมายถึงน. ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
คาม,คาม-
หมายถึง[คามะ-, คามมะ-] (แบบ) น. บ้าน, หมู่บ้าน. (ป.).
กินแถว
หมายถึงก. เอาตัวหมากออกจากกระดานตลอดทั้งแถว (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก). ว. กระทบกระเทือนทุกคนในพวกนั้น, ถูกลงโทษทุกคนในพวกนั้น.
สมิต
หมายถึง[สะมิด] ก. ยิ้ม, เบิกบาน. (ส.; ป. สิต).
ตะเบ๊ะ
หมายถึง(ปาก) ก. ทำความเคารพอย่างคนในเครื่องแบบ คือ ทำวันทยหัตถ์.
อยู่ไปมา
หมายถึงว. อาการที่ทำต่อเนื่องกันหลายหนหรือเรื่อย ๆ ไป เช่น ยิ้มอยู่ไปมา โบกมืออยู่ไปมา.
ยิ้มกริ่ม
หมายถึงก. ยิ้มน้อย ๆ ด้วยความกระหยิ่มใจหรือพอใจ, กระหยิ่มยิ้มย่อง.
พยักยิ้ม
หมายถึงก. แสดงกิริยาพยักพเยิดพร้อมทั้งยิ้มอยู่ในหน้าเป็นเชิงเย้ยหยัน.