ผลการค้นหา

แพ้ผม

หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.

เวณิ

หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).

ปลงผม

หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).

กระเซิง

หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.

จุฑามาศ

หมายถึงน. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).

กิ๊บ

หมายถึงน. ที่หนีบผมทำด้วยโลหะหรือพลาสติกเป็นต้น สำหรับบังคับผมให้อยู่ในลักษณะที่ต้องการหรือเพื่อประดับตกแต่ง.

ผมปีก

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ไว้ผมยาวแต่เฉพาะกลางกระหม่อมคล้ายผมทรงมหาดไทย ด้านหลังยาวประบ่า.

ล้าน

หมายถึงว. ลักษณะของหัวที่ไม่มีผมมาแต่กำเนิดหรือผมร่วงแล้วไม่ขึ้นอีก, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ภูเขาหัวล้าน.

ดอกยาง

หมายถึงน. ดอกของยางนอกที่หล่อเป็นลวดลายต่าง ๆ เพื่อให้เกาะถนน.

แส้ม้า

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ผมแผงคอม้า.

ขนพองสยองเกล้า

หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.

น้ำมันตานี

หมายถึงน. นํ้ามันชนิดหนึ่ง ข้น ๆ ใช้ใส่ผม.