ค้นเจอ 6,790 รายการ

อันตกาล

หมายถึงน. เวลาตาย. (ส.).

อุษาโยค

หมายถึงน. เวลาใกล้รุ่ง.

ขาดคราว

หมายถึงก. ไม่มีไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง.

สัมฤทธิศก

หมายถึง[สำริดทิสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๐ เช่น ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๓๕๐, ปีสำเร็จ (ครบรอบ คือ ปีที่ ๑๐ ของรอบ ๑๐ ปีของจุลศักราช) ซึ่งตั้งต้นด้วยเอกศก โทศก เป็นลำดับไปจน นพศก แล้วสัมฤทธิศก เป็นครบรอบแล้วตั้งต้นใหม่.

ราตร

หมายถึง[ราด] น. กลางคืน, เวลามืด, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส. (ส.; ป. รตฺต).

ลวงเล้า

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีระกา อัฐศก.

สูติบัตร

หมายถึงน. เอกสารที่แสดงถึงสัญชาติ วัน เดือน ปี เวลา สถานที่เกิด และชื่อบิดามารดาของบุคคล โดยนายทะเบียนเป็นผู้ออกให้.

ภูมิอากาศ

หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.

สัมพัจฉรฉินท์

หมายถึงน. พิธีสิ้นปี, ตรุษ. (ป.).

พลบ

หมายถึง[พฺลบ] น. เวลายํ่าคํ่า, เวลาโพล้เพล้, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เช่น ตะวันชิงพลบ, พลบค่ำ ก็ว่า, ในบทกลอนแผลงเป็น พระลบ ก็มี.

ตั้งแต่

หมายถึงบ. นับจากเวลาหนึ่งหรือสถานที่หนึ่งเป็นต้นไป (มักใช้เข้าคู่กับคำ จนถึง หรือ จนกระทั่ง).

เอกศก

หมายถึง[เอกกะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๑ เช่น ปีมะแมเอกศก จุลศักราช ๑๓๔๑.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ