ค้นเจอ 557 รายการ

ถาบ

หมายถึง(ถิ่น) ก. ตบ, ตี, เช่น นกถาบปีก, ทาบ ก็ใช้.

หัวงาน

หมายถึงน. เวลาตั้งต้นทำงาน; เนื้อที่นาตรงเริ่มไถหรือคราด; สถานที่เริ่มต้นทำงาน; (โบ) หัวหน้างาน.

ภักษาหาร

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.

รกบิน

หมายถึงน. รกที่ไม่ออกมาตามปรกติภายหลังคลอด แต่กลับตีขึ้นข้างบน.

โปโล

หมายถึงน. การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง โดยขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้.

วสุมดี

หมายถึง[-สุมะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ป., ส. วสุมตี).

ตฤตีย,ตฤตีย-,ตฤตียะ

หมายถึง[ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

วัวสันหลังหวะ

หมายถึงน. คนที่มีความผิดติดตัวทำให้คอยหวาดระแวง, วัวสันหลังขาด ก็ว่า.

เถลิง

หมายถึง[ถะเหฺลิง] ก. ขึ้น เช่น เถลิงราชย์ เถลิงอำนาจ. ว. ขึ้นหนุ่ม, ขึ้นเปลี่ยว, เช่น วัวเถลิง.

ไพสพ

หมายถึงน. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, โพสพ ก็ใช้; วัวที่ใช้ในพิธีแรกนา.

อาฆาตนะ

หมายถึง[-ตะนะ] น. การฆ่า, การตี; สถานที่ฆ่าคน. (ป., ส.).

ลำเวียน

หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลำเมียบ หรือ ลำเลียบ ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ