ผลการค้นหา

จุดจบ

หมายถึงน. วาระสุดท้าย, ตอนสุดท้าย; ความตาย.

วิภาค

หมายถึงน. การแบ่ง, การจำแนก; ส่วน, ตอน. (ป., ส.).

อังก์

หมายถึงน. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).

จุดลูกน้ำ

หมายถึงน. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ , สำหรับคั่นวรรคตอนของข้อความ, จุลภาค ก็เรียก.

ตบหัวลูบหลัง

หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.

ไรฟัน

หมายถึงน. แนวฟันตอนที่เหงือกหุ้ม.

องก์

หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).

เถียง

หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.

ส้นรองเท้า

หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.

หัวเถิก

หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

หัวเลี้ยว

หมายถึงน. ทางตอนที่โค้งหรือคดไปจากแนวตรง, เลี้ยว ก็ว่า.

หัวหมู

หมายถึงน. ส่วนของไถตอนที่ปลายสอดติดผาล.