ผลการค้นหา

เปาะแปะ

หมายถึงว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปราะแประ ก็ว่า.

กรน

หมายถึง[กฺรน] ก. หายใจมีเสียงดังในลำคอขณะหลับ เหตุลิ้นตกจุกคอหอยหรือลิ้นตกจุกคอหอยและลิ้นไก่กับเพดานอ่อนสั่น.

บ้าเลือด

หมายถึงว. บันดาลโทสะอย่างไม่กลัวตายเมื่อถูกทำร้ายถึงเลือดตกยางออก.

โปดก

หมายถึง[-ดก] น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์. (ป. โปตก).

เย็นชื่น

หมายถึงว. เย็นสบาย เช่น ฝนตกใหม่ ๆ อากาศเย็นชื่น.

เปราะแประ

หมายถึง[-แปฺระ] ว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปาะแปะ ก็ว่า.

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.

โบดก

หมายถึง[-ดก] (กลอน) น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์. (ป. โปตก).

วัสนะ

หมายถึง[วัดสะนะ] (แบบ) น. ฝนตก. (ป. วสฺสน; ส. วรฺษณ).

ตายโหง

หมายถึงก. ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้าย เช่น ถูกฆ่าตาย ตกนํ้าตาย.

วิศาข,วิศาข-,วิศาขะ,วิศาขา,วิศาขา

หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๖ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนพฤษภาคม, ถ้าในปีอธิกมาสจะตกราวเดือนมิถุนายน. (ส.; ป. วิสาข, วิสาขา).

ตีตื้น

หมายถึงก. ค่อยดีขึ้น (ใช้ในลักษณะเช่นการแข่งขันที่ตกอยู่ในฐานะเสียเปรียบแล้วกลับฟื้นตัวขึ้น).