ผลการค้นหา

ตะแลงแกง

หมายถึงน. ทางสี่แพร่ง, ต่อมาเลือนไปหมายถึงที่สำหรับฆ่านักโทษในสมัยโบราณ.

อนันตริยกรรม

หมายถึง[-ตะริยะกำ] น. กรรมที่ให้ผลไม่เว้นระยะ คือ กรรมที่เป็นบาปหนักที่สุด มี ๕ อย่าง คือ ๑. ฆ่าบิดา ๒. ฆ่ามารดา ๓. ฆ่าพระอรหันต์ ๔. ทำให้พระกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด ๕. ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน. (ป. อนนฺตริยกมฺม).

อัตวินิบาตกรรม

หมายถึง[อัดตะวินิบาดตะกำ] น. การฆ่าตัวตาย.

ลัฐิ,ลฐิกา

หมายถึง[ลัดถิ, ลัดถิกา] น. ไม้เท้า, ไม้ถือ; ลำต้น, หน่อ; ต้นตาล. (ป. ลฏฺิ, ลฏฺิกา).

พล้อ

หมายถึง[พฺล้อ] น. ต้นกะพ้อ. (ดู กะพ้อ ๒).

ฉำฉา

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).

ดูกร,ดูก่อน,ดูรา

หมายถึงคำกล่าวขึ้นต้นข้อความกับผู้ที่จะพูดด้วยให้สนใจฟัง.

เกี๋ยงคำ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นลำเจียก. (ดู ลำเจียก).

จี้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).

ทำบาป

หมายถึงก. ประกอบกรรมชั่ว มีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นต้น, ทำบาปทำกรรม ก็ว่า.

ละแอน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).

แต้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะค่าแต้. (ดู มะค่าแต้).