ผลการค้นหา

คนดี

หมายถึงน. คนที่มีคุณความดี, คนที่มีคุณธรรม.

ใจสูง

หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.

อยู่ดีไม่ว่าดี

หมายถึง(สำ) ว. แทนที่จะอยู่เฉย ๆ กลับทำสิ่งที่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ตน เช่น อยู่ดีไม่ว่าดีขอลูกเขามาเลี้ยง.

ดี

หมายถึงน. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุนํ้าข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกนํ้าข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร ว่า นํ้าดี.

ดี

หมายถึงว. มีลักษณะที่เป็นไปในทางที่ต้องการ น่าปรารถนา น่าพอใจ ใช้ในความหมายที่ตรงข้ามกับลักษณะบางอย่างแล้วแต่กรณี คือ ตรงข้ามกับชั่ว เช่น คนดี ความดี, ตรงข้ามกับร้าย เช่น โชคดี เคราะห์ดี; สวย, งาม, เช่น หน้าตาดี, เรียบร้อย เช่น มรรยาทดี, เพราะ เช่น เสียงดี, จัด เช่น แดดดี, เก่ง เช่น ดีแต่พูด, ชอบ เช่น ดีแล้ว, อยู่ในสภาพปรกติ เช่น สุขภาพดี คืนดี.

ฤๅดี

หมายถึงน. ฤดี, ความยินดี, ใจ.

สุชน

หมายถึงน. คนดี, คนประพฤติดี. (ป., ส.).

หัวดี

หมายถึงว. เฉลียวฉลาดรอบคอบ เช่น เด็กคนนี้หัวดี ปีนี้ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แน่.

ลังเล

หมายถึงก. ไม่แน่ใจ, ยังตัดสินใจไม่ได้, เช่น ลังเลใจไม่รู้ว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี.

ผู้ดี

หมายถึงน. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม.

อวดดี

หมายถึงก. ทะนงใจว่าตนดี, ถือดี, แสดงให้เขาเห็นว่าตนดีโดยไม่มีดีจริง ๆ.

สาธุชน

หมายถึงน. คนดี, คนที่มีคุณงามความดี, (ใช้ในการยกย่อง). (ป.).