ผลการค้นหา

ว่าย

หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยอาศัยกำลังแขน ขา ครีบ หรือ หาง แหวกไปในนํ้าหรือในอากาศ.

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.

ภุม,ภุม-,ภุม-

หมายถึง[พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).

สุมกระหม่อม

หมายถึงก. เอายาสมุนไพรพอกโปะไว้บนกระหม่อมเด็กเล็ก ๆ เพื่อแก้หวัดเป็นต้น, สุมหัว ก็ว่า.

ปี่แก้ว

หมายถึงน. ชื่องูขนาดเล็กในสกุล Oligodon วงศ์ Colubridae หัวหลิมเล็ก คอโต หางสั้น อาศัยอยู่ตามซอกหินซอกดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ มีหลายชนิด เช่น ปี่แก้วใหญ่ (O. joysoni) งอด (O. taeniatus) ไม่มีพิษ.

ถนัน

หมายถึง[ถะหฺนัน] น. ดินชนิดหนึ่งเชื่อว่าเป็นยารักษาโรค และเป็นยาอายุวัฒนะ เช่น ต่อได้กินดินถนันเมื่อวันไร. (อภัย).

หมูยอ

หมายถึงน. ของกินทำด้วยเนื้อหมูผสมเครื่องปรุงบดแล้วอัดเป็นแท่ง และนึ่งให้สุก.

หยุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.

กระฉูด

หมายถึงก. พุ่งออกโดยแรง (ใช้แก่ของเหลว) เช่น น้ำกระฉูด; ไสไปโดยแรง เช่น ช้างกระฉูดเท้า. (เทียบ ข. กญฺฌูส ว่า เตะดิน, ตะกุยดิน, เตะไสดินให้ฝุ่นฟุ้ง).

สาคู

หมายถึงน. ชื่อตัวอ่อนของพยาธิตัวตืดหมูชนิด Taenia solium ในวงศ์ Taeniidae ฝังตัวอยู่ในอวัยวะต่าง ๆ ของหมู ลักษณะเป็นถุงรูปคล้ายเม็ดสาคู ภายในมีหัวของตัวตืด.

หมูป่า

หมายถึงน. ชื่อหมูซึ่งเป็นต้นกำเนิดของหมูบ้าน รูปร่างลักษณะคล้ายหมูบ้าน แต่ปากและจมูกยื่นยาวกว่าปลายบานใช้สำหรับดุดดิน ลำตัวมีขนดกหยาบสีดำ ๆ ขนแผงคอยาว ตัวผู้มีเขี้ยวใหญ่ยื่นยาวพ้นปาก กินพืช ลูกอ่อนสีนํ้าตาลอ่อน มีลายขาวเป็นทางตามยาว ในประเทศไทยเป็นชนิด Sus scrofa พบในป่าทุกภาค.

เขน

หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.