ผลการค้นหา

ขุยอินทรีย์

หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).

วสุธา

หมายถึงน. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).

โพน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.

ภู

หมายถึงน. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).

แตกระแหง

หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.

หัวปลวก

หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.

หางกระหมวด,หางขมวด

หมายถึง[-กฺระหฺมวด, -ขะหฺมวด] ว. ที่มีหางกระหมวดปลาย ได้แก่หาง ฬ ฮ.

จับหวัด

หมายถึง(โบ) ก. ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมแก้หวัด.

ฉนวน

หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).

ยาสุมหัว

หมายถึงน. ยาที่ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมเด็กแก้หวัด.

หน้าตั้ง

หมายถึงน. ของว่างซึ่งทำด้วยหมู กุ้ง และกะทิ สำหรับกินกับข้าวตังทอด.

ลุ่นตุ้น,ลุ่นโตง

หมายถึงว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้น หางลุ่นโตง.