ผลการค้นหา

เกี้ยวประทีป

หมายถึงน. ซุ้มไฟทำเป็นรูปอย่างเกี้ยว.

วุด

หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, ฮุด ก็ว่า.

ปาวกะ

หมายถึง[-วะกะ] (แบบ) น. ไฟ. (ป., ส.).

ย่างสด

หมายถึงก. เผาทั้งเป็น เช่น ถูกย่างสดในกองไฟ.

ตโมไพรี

หมายถึงน. ไฟ. (ส. ตโมไพรี ว่า ศัตรูของความมืด).

ต้นเพลิง

หมายถึงน. คนหรือสิ่งที่เป็นเหตุทำให้เกิดไฟไหม้; ผู้ที่จุดไฟเผาศพคนแรก.

ชุด

หมายถึงน. ด้ายหรือนุ่นเป็นต้นสำหรับเป็นเชื้อให้ไฟติดในเวลาตีหินเหล็กไฟเป็นต้น.

เผาจริง

หมายถึง(ปาก) ก. จุดไฟเผาศพ, นำดอกไม้จันทน์ ธูป เทียนใส่ในไฟเผาศพ.

บ้าบิ่น

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและนํ้าตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน.

ผิง

หมายถึงก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.

หุต,หุต-

หมายถึง[หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. (ป., ส.).

โหม

หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.