ผลการค้นหา

ช่างไฟ

หมายถึงน. ผู้ควบคุมไฟในรถไฟเรือไฟเป็นต้น, ช่างแก้ไฟฟ้า.

ละบองไฟ

หมายถึงน. เม็ดตุ่มเกิดแก่หญิงกำลังอยู่ไฟ, ผดไฟ.

หน้าตาตื่น,หน้าตื่น

หมายถึงว. มีสีหน้าตื่นเต้นตกใจเป็นต้น เช่น เขาวิ่งหนีไฟหน้าตาตื่นมา.

น้ำไว

หมายถึงน. แสงของเพชรหรือพลอยที่พุ่งออกมาเร็วเมื่อเวลาถูกแสงไฟหรือแสงอาทิตย์.

บำเรอ

หมายถึงก. ปรนนิบัติให้เป็นที่ชอบใจ, เรียกหญิงที่ปรนนิบัติเช่นนั้นว่า นางบำเรอ; บูชา เช่น บำเรอไฟ.

ก่อ

หมายถึงก. ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก.

โคมตาวัว

หมายถึงน. โคมชนิดหนึ่ง มีที่เปิดปิดไฟ มีแว่นฉายแสงไปได้ไกล, กระสือ ก็ว่า.

เถ้า

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า.

รม

หมายถึงก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น รมบาตร รมปลาย่างให้แห้ง.

รุ่งโรจน์

หมายถึงว. กระจ่างแจ้ง, โชติช่วง, เช่น แสงไฟรุ่งโรจน์, เจริญรุ่งเรือง เช่น ชีวิตรุ่งโรจน์.

เบิกเรือ

หมายถึงก. ถ่างเรือที่ขุดเป็นรูปร่างแล้วให้ปากผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน.

พราง

หมายถึง[พฺราง] ก. ทำให้เข้าใจเป็นอื่น, ทำให้เลือน, เช่น พรางตัว พรางไฟ.