ผลการค้นหา

อุมงค์,อุโมงค์

หมายถึงน. ทางใต้ดิน, ช่องหรือทางที่ขุดลงไปใต้ดินหรือในภูเขา. (ป. อุมฺมงฺค).

ไม้ป่าค่อม

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่ง ต้นเตี้ย มีกิ่งรอบต้นเป็นพุ่มกลม.

คุกคลาน

หมายถึงก. คลานด้วยกิริยาที่ยอบตัวลงให้เตี้ยโดยใช้เข่าเดิน.

ต้อ

หมายถึงว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ พลูต้อ.

ตะเฆ่

หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.

หรัสวมูรดี

หมายถึง[หะรัดสะวะมูระดี] ว. มีร่างเล็ก, เตี้ย. (ส.).

เกาลิน

หมายถึงน. ดินเกาเหลียง. (อ. kaolin).

ขี้ลอก

หมายถึง(ปาก) น. ดินที่ลอกขึ้นมาจากท้องร่อง.

ส่าเห็ด

หมายถึงน. ราที่ขึ้นตามพื้นดินก่อนที่เห็ดจะขึ้น.

ขุดดินกินหญ้า

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานกระท้อมกระแท้มพอเลี้ยงตัวไปวันหนึ่ง ๆ เช่นทำไร่เล็ก ๆ น้อย ๆ.

เสาตอม่อ

หมายถึงน. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก, ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง, ตอม่อ ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนเสาตอม่อ; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, ตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า.

เทิน

หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.