ผลการค้นหา

กษัยกล่อน

หมายถึงน. ชื่อโรคทางตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ผอมแห้ง ซึ่งเกิดจากโรคกล่อน, เขียนเป็น กระษัยกล่อน ก็มี.

ขี้เกลื้อน

หมายถึงน. ชื่อโรคผิวหนังเกิดจากเชื้อรา Malassezia furfur ขึ้นเป็นดวงขาว ๆ อาจมีอาการคัน, เกลื้อน ก็ว่า.

ตะไคร่

หมายถึง[-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.

พรหมปุโรหิต

หมายถึงน. พราหมณ์ชั้นสูง; ชื่อพรหมหมู่หนึ่งอยู่ในสวรรค์อันสูงกว่าชั้นพรหมปาริสัช; ชื่อคัมภีร์แพทย์ว่าด้วยต้นเหตุที่มนุษย์เกิด. (ส.).

ฟ้าร้อง

หมายถึงน. เสียงที่เกิดขึ้นเนื่องจากอากาศขยายตัวเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพราะความร้อนที่เกิดจากฟ้าแลบ.

บรรสพ

หมายถึง[บัน-] ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).

ปมเปา

หมายถึงว. ปุ่มที่เกิดตามเนื้อตามตัว.

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

ก่อกวน

หมายถึงก. ก่อให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.

แดดาล

หมายถึงก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.

เสียชาติเกิด

หมายถึง(ปาก) ก. เกิดมาแล้วควรจะทำให้ได้ แต่กลับไม่ได้ทำหรือทำไม่สำเร็จ หรือทำความดีไม่ได้ ก็ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคน เช่น เกิดเป็นไทย ใจเป็นทาส เสียชาติเกิด เกิดมาเป็นคนทั้งที ต้องทำความดีให้ได้ จะได้ไม่เสียชาติเกิด.

มูลหนี้

หมายถึงน. เหตุที่ทำให้เกิดหนี้.