ค้นเจอ 1,352 รายการ

ปฐมสุรทิน

หมายถึง[ปะถมมะสุระทิน] น. วันที่ ๑ แห่งเดือนทางสุริยคติ.

หมายถึงในภาษาบาลีและสันสกฤต ถ้าใช้ประกอบท้ายคำบางคำ แปลว่า เกิด เช่น บงกช ว่า เกิดในเปลือกตม หมายถึง บัว, วาริช ว่า เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา, ทวิช ว่า เกิด ๒ ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก.

อัณฑชะ

หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).

หากว่า

หมายถึงสัน. ถ้าว่า, แม้ว่า, เช่น ฉันจะไปชายทะเลหากว่ามีเวลาว่าง.

อาสนศาลา

หมายถึงน. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).

ฉาน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ส. ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

รัมก,รัมก-

หมายถึง[รำมะกะ-] น. เดือน ๕. (ป. รมฺมก; ส. รมฺยก).

หมดเขต

หมายถึงก. หมดระยะเวลาที่กำหนดไว้ เช่น สิ้นเดือนนี้หมดเขตส่งภาพเข้าประกวด.

วันดับ

หมายถึงน. วันสิ้นเดือนทางจันทรคติ ซึ่งตรงกับวันแรม ๑๔ คํ่าหรือแรม ๑๕ คํ่า.

ปฏิทิน

หมายถึงน. แบบสำหรับดูวัน เดือน ปี. (ป.; ส. ปฺรติทิน ว่า เฉพาะวัน, สำหรับวัน).

บังเอิญ

หมายถึงว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.

ประสูติการ

หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ