ตัวกรองผลการค้นหา
วิหารธรรม
หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.
ธรรมการย์
หมายถึงน. กิจอันเป็นธรรม, การกุศล, หน้าที่อันสมควร.
อุปริสัจ
หมายถึงน. ธรรมอันสูง. (ป. อุปริสจฺจ).
กุจี
หมายถึง(แบบ) น. หญิงค่อม เช่น ทฤษฎีกุจีจิตจำนง. (สุธน).
กำลังใจ
หมายถึงน. สภาพของจิตใจที่มีความเชื่อมั่นและกระตือรือร้นพร้อมที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ทุกอย่าง.
ผ้าเหลือง
หมายถึง(ปาก) น. จีวร เช่น เกาะชายผ้าเหลือง, เครื่องหมายแห่งพระพุทธศาสนา, พระพุทธศาสนา, ในความว่า ไม่เห็นแก่พระ ก็เห็นแก่ผ้าเหลืองเถิด.
นิยยานิก,นิยยานิก-
หมายถึง[นิยะยานิกะ-] (แบบ) ว. ที่นำออกไปจากทุกข์ เช่น นิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นำสัตว์ออกจากทุกข์. (ป., ส. นิรฺยาณิก).
โยคะ
หมายถึงน. การทำจิตใจให้สงบ, การที่จิตไม่รับรู้อารมณ์ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่าง ๆ, วิธีการควบคุมร่างกายและจิตใจได้อย่างสมบูรณ์โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิ.
เรือนแก้ว
หมายถึงน. สิ่งที่ทำเป็นกรอบมีลวดลายล้อมพระพุทธรูป.
ประภามณฑล
หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป.
จิตนิยม
หมายถึง[จิดตะ-] น. ลัทธิที่เชื่อว่าจิตเท่านั้นเป็นความแท้จริงขั้นสูงสุด วัตถุทั้งหลายเป็นเพียงสิ่งที่จิตคิดขึ้น. (อ. idealism).
พังผืด
หมายถึงน. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.