ผลการค้นหา

พลังจิต

หมายถึงน. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.

จิตวิทยา

หมายถึง[จิดตะ-] น. วิชาว่าด้วยจิต, วิทยาศาสตร์แขนงหนึ่งว่าด้วยปรากฏการณ์ พฤติกรรม และกระบวนการของจิต.

จิตร

หมายถึง[จิด] (โบ) น. จิต, ใจ.

เข้าสมาธิ

หมายถึง[-สะมาทิ] ก. ทำจิตให้แน่วแน่อย่างเข้าฌาน.

ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ฟุ้งซ่าน

หมายถึงก. ไม่สงบ, พล่านไป, ส่ายไป, (ใช้แก่จิต).

ศานตรส

หมายถึงน. รสของคำประพันธ์ที่แสดงถึงความสงบจิต. (ส.).

จิตตานุปัสสนา

หมายถึงน. การพิจารณาจิตเป็นอารมณ์เป็นข้อ ๑ ในสติปัฏฐาน ๔.

จิตใต้สำนึก

หมายถึงน. ภาวะของจิตที่ไม่อาจรู้สึกได้ เพราะอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ. (อ. subconscious).

จิตวิสัย

หมายถึง[จิดตะ-] ว. ที่มีอยู่ในจิต, ที่เกี่ยวกับจิต; ที่จิตคิดขึ้นเองโดยไม่อาศัยวัตถุภายนอก, ตรงข้ามกับ วัตถุวิสัย; เรียกการสอบแบบที่ให้ผู้ตอบแสดงความคิดเห็นด้วยว่า การสอบแบบจิตวิสัย, อัตนัย ก็ว่า. (อ. subjective).

จิตภาพ

หมายถึง[จิดตะ-] น. ลักษณะทั่วไปของจิตที่แสดงให้เห็นเด่นชัด, บางทีใช้หมายถึงวิสัยสามารถของจิต. (อ. mentality).

จิตใจ

หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.