ค้นเจอ 461 รายการ

ฉวย

หมายถึงก. คว้า จับ หรือหยิบเอาโดยเร็ว. สัน. ถ้า, แม้.

ตะกร่อม

หมายถึง[-กฺร่อม] น. เครื่องมือจับปูทะเล. (ดู กะกร่อม).

สะบัดมือ

หมายถึงก. ลุกไปทันทีเป็นเชิงเอาเปรียบหรือรู้มาก เช่น งานยังไม่ทันเสร็จก็สะบัดมือไปแล้ว กินอิ่มแล้วก็สะบัดมือไป.

ลากคอ

หมายถึงก. จับตัว, ดึงตัว, เช่น ลากคอเข้าตะราง.

กระต่ายตื่นตูม

หมายถึง(สำ) น. ใช้เปรียบเทียบคนที่แสดงอาการตื่นตกใจง่ายโดยไม่ทันสำรวจให้ถ่องแท้ก่อน.

บ่ายควาย

หมายถึงน. เวลาไล่ควายกลับบ้าน, เวลาเย็น, เวลาจวนคํ่า.

ปาณิเคราะห์

หมายถึงน. การจับเจ้าสาวด้วยมือ คือ การแต่งงาน. (ส. ปาณิคฺรห; ป. ปาณิคฺคห).

ขึงพืด

หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.

เสียกล

หมายถึงก. พลาดไปเพราะรู้ไม่ทันเล่ห์กลของเขา เช่น บัดนี้สุครีพฤทธิรณ เสียกลกุมภัณฑ์ยักษา. (รามเกียรติ์).

ละมุ

หมายถึงน. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล.

กระเจ่า,กระเจ้า,กระเจ้า

หมายถึง(ถิ่น) น. นกยาง เช่น กระจาบกระเจ้าจับ ซ้องศัพทอึงอล.

ตะเพิด

หมายถึงก. ตวาดให้หนีไป, ร้องให้ตกใจหนีไป, ไล่ส่งไป, โบราณเขียนเป็น กระเพลิด ก็มี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ