ผลการค้นหา

สิ้นตำรา

หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หมดทาง, หมดฝีมือ, เช่น หมอช่วยคนไข้จนสิ้นตำรา คนไข้ก็ไม่ฟื้น, หมดตำรา ก็ว่า.

อกรวบ

หมายถึงน. อกไม่ผาย. ว. อาการของคนที่วิ่งจนเหนื่อยหอบแทบจะหมดเรี่ยวแรง เรียกว่า วิ่งจนอกรวบ.

อกโรย

หมายถึงว. อาการของคนที่มีลักษณะผอมจนเห็นกระดูกอก.

เมื่อยปาก

หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.

ล้มหายตายจาก

หมายถึงก. ตายจากไปแล้ว, หายหน้าไปนานจนทำให้คิดว่าตายไปแล้ว.

บังโกรยตัวผู้,บังโกรยตัวเมีย

หมายถึง[-โกฺรย-] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

โปเก

หมายถึง(ปาก) ว. เก่าแก่จนใช้การไม่ได้ดี. (จ.).

มอมเหล้า

หมายถึงก. ล่อให้กินเหล้าจนเมาครองสติไม่ได้.

มากหมอมากความ

หมายถึง(สำ) ว. หลายคนก็มีความเห็นแตกต่างกันเป็นหลายอย่างจนตกลงกันไม่ได้.

กินน้ำตาต่างข้าว

หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้เศร้าโศกจนไม่เป็นอันกิน.

งอหาย

หมายถึงว. อาการที่ร้องไห้หรือหัวเราะจนเสียงเงียบหายไป.

เชี่ยม

หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).