ผลการค้นหา

จัตุ

หมายถึง[จัดตุ] ว. สี่. (ป. จตุ; ส. จตุรฺ).

จตุรมุข

หมายถึง(กลอน) น. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.

จตุตถ,จตุตถ-,จตุตถี

หมายถึง[จะตุดถะ-, -ตุดถี] ว. ที่ ๔ เช่นจตุตถจุลจอมเกล้า จตุตถสุรทิน จตุตถีดิถี. (ป.).

จาตุร,จาตุร-

หมายถึง[จาตุระ-] (แบบ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.

จตุรงค์

หมายถึงว. องค์ ๔, ๔ เหล่า. น. หมากรุก เช่น ต่งงกรดานจตุรงคมยง ม่ายม้า. (กำสรวล). (ป.; ส. จตุร + องฺค).

ตุ,ตุ ๆ

หมายถึงว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.

จดูร,จดูร-

หมายถึง[จะดูระ-] ว. สี่ เช่น จดูรพรรค ว่า รวม ๔ อย่าง. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

จ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.

เสนี

หมายถึง(กลอน) น. เสนา.

เสน,เสน-,เสน-

หมายถึงน. เสนา, กองทหาร, หมู่ทหาร. (ป., ส. เสนา).

ดะหมัง

หมายถึง[-หฺมัง] น. เสนา. (ช.).

จดุร,จดุร-

หมายถึง[จะดุระ] (กลอน) แผลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่.