ผลการค้นหา

ศูทร

หมายถึง[สูด] น. วรรณะที่ ๔ ของสังคมฮินดู. (ส.; ป. สุทฺท).

ไส

หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๔ ว่า ลูกไส.

จตุรยุค

หมายถึงน. ยุคทั้ง ๔ คือ กฤดายุค ไตรดายุค ทวาบรยุค กลียุค.

จาตุรนต์รัศมี

หมายถึงน. ผู้มีรัศมีแผ่ไปในทิศทั้ง ๔ คือ พระอาทิตย์. (ส.).

เตียง

หมายถึงน. ที่สำหรับนอนหรือตั้งสิ่งของ มีขา ๔ ขา รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า.

มหาภูต

หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป., ส.).

เถาะ

หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๔ ของรอบปีนักษัตร มีกระต่ายเป็นเครื่องหมาย.

กำมือ

หมายถึงน. มือที่กำเข้า; ปริมาณของเต็มมือที่กำเข้า; กำ ก็ว่า; มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๔ หยิบมือ = ๑ กำมือ ๔ กำมือ = ๑ ฟายมือ และอีกแบบหนึ่ง ๔ ใจมือ = ๑ กำมือ ๘ กำมือ = ๑ จังออน.

เสี้ยว

หมายถึงน. ส่วน ๑ ใน ๔ เช่น เขาผ่าแตงโมออกเป็น ๔ เสี้ยว, ส่วนย่อย เช่น เขาผ่าฟักทองเป็นเสี้ยวเล็ก ๆ. ว. เฉ, ไม่ตรง, เช่น เธอตัดผ้าเสี้ยว.

ซีป่าย

หมายถึงน. ชื่อทหารกองหนึ่ง ในรัชกาลที่ ๔ เอาแบบมาจากทหารซีปอย.

ตรีพิธพรรณ

หมายถึง[ตฺรีพิดทะพัน] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง; ชื่อโคลง ๔ ประเภทหนึ่ง.

จดุรงค์

หมายถึง[จะดุรง] (แบบ) ว. องค์ ๔. (ป. จตุร + องฺค).