ค้นเจอ 985 รายการ

บ้านแตกสาแหรกขาด

หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

ตอก

หมายถึงก. แตก. น. เรียกข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอกว่า ข้าวตอก.

มืน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลืม, เปิด, แย้ม, (ใช้แก่ตา) เช่น มืนตา ว่า ลืมตา.

ตะเกียง

หมายถึงน. หน่อสับปะรดที่แตกออกจากโคนขั้วของผล, หน่อกล้วยไม้ประเภทหวายที่แตกออกจากข้อ.

กระเจิดกระเจิง

หมายถึงว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูกตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).

กระทง

หมายถึงว. ใช้ควบกับคำ รุ่น ว่า รุ่นกระทง, เรียกไก่อ่อนอายุประมาณ ๓ เดือนว่า ไก่กระทง, ใช้สำหรับเรียกไก่ตัวผู้ที่สอนขันว่า ไก่รุ่นกระทง, โดยปริยายใช้เรียกชายกำลังแตกเนื้อหนุ่มเป็นเชิงเปรียบเปรยว่า หนุ่มรุ่นกระทง.

มะดา

หมายถึงน. ดวงตา. (ช. มะตา).

ชายตา

หมายถึงก. ชำเลือง, ดูทางหางตา.

ตาปลาดุก

หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะเล็กเรียว.

หีตา

หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.

สุญตา

หมายถึง[สุนยะตา] น. ความว่างเปล่า. (ป. สุญฺตา; ส. ศูนฺยตา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ