ผลการค้นหา

ใบสำคัญคู่จ่าย

หมายถึงน. เอกสารที่เป็นหลักฐานในการจ่ายเงิน; (กฎ) หลักฐานการจ่ายที่เป็นใบเสร็จรับเงิน หลักฐานของธนาคารแสดงการจ่ายเงินแก่เจ้าหนี้ หรือหลักฐานการนำเงินเข้าบัญชีเงินฝากของผู้รับที่ธนาคาร และรวมถึงใบนำส่งเงินต่อคลังด้วย.

ขาย

หมายถึงก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ ชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน เรียกว่า ขายเงินสด, ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นราคาของในวันหลัง เรียกว่า ขายเชื่อ, (เลิก) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน เรียกว่า ขายตัวลงเป็นทาส.

ได้ราคา

หมายถึงก. ขายได้เงินมากกว่าที่คาดไว้.

สินเชื่อ

หมายถึงน. เงินที่ให้เป็นหนี้ไว้ด้วยความเชื่อ.

คงคลัง

หมายถึงว. เรียกเงินที่มีอยู่ในคลังในเวลาใดเวลาหนึ่งว่า เงินคงคลัง.

สินน้ำใจ

หมายถึงน. เงินหรือทรัพย์ที่ให้เป็นรางวัล.

ปรัก

หมายถึง[ปฺรัก] ว. เงิน. (ข.).

ตลาดเงิน

หมายถึงน. ที่แลกเปลี่ยนกู้ยืมเงิน.

เงินก้อน

หมายถึงน. เงินที่จ่ายทีเดียวทั้งหมด, เงินที่สะสมไว้เป็นจำนวนมาก ๆ.

มีเฟื้องมีสลึง

หมายถึง(สำ) ก. มีเงินเล็กน้อย.

เงินนอน

หมายถึงน. เงินเหลือใช้ที่เก็บไว้.

ค่าฤชาธรรมเนียม

หมายถึง[-รึชา-] (กฎ) น. ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ในการดำเนินคดี รวมถึงค่าป่วยการพยาน ค่าทนายความ ค่าธรรมเนียมในการส่งเอกสารและบังคับคดี และค่าธรรมเนียมอื่น ๆ บรรดาที่กฎหมายบังคับให้เสีย.