ผลการค้นหา

เซซัง

หมายถึงว. อาการที่เดินซวนเซไปไม่ตรงเหมือนคนเจ็บหรือคนไร้ที่พึ่ง.

ซากดึกดำบรรพ์

หมายถึงน. ซากของพืชหรือสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่ฝังอยู่เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งกลายเป็นหิน. (อ. fossil).

เห็นแก่หน้า

หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.

อันธพาล

หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).

ลูกสมุน

หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.

มิตภาณี

หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

ลาวก

หมายถึงน. คนเกี่ยวข้าว. (ป., ส.).

ไพร่พล

หมายถึงน. กำลังทหาร, กำลังคน.

มังส,มังส-,มังสะ,มางสะ

หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).

ขาตะเกียบ

หมายถึงน. ขาคนที่ลีบเล็ก.

งัวเงีย

หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

ต้อนหมูเข้าเล้า

หมายถึง(สำ) ก. บังคับคนที่ไม่มีทางสู้.