ผลการค้นหา

ลูกคำ

หมายถึงน. เรียกคำ ๒ คำเมื่อเอามาประสมกันแล้วมีความหมายต่างไปจากคำเดิมว่า ลูกคำของคำตั้ง เช่น ลูกค้า ลูกเขย เป็นลูกคำของคำ ลูก.

อ้า

หมายถึงว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.

จ๋า

หมายถึงว. คำขานรับ; คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.

จ๊วก

หมายถึงว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จั๊วะ ก็ว่า.

ถามนำ

หมายถึง(กฎ) ก. การถามพยานโดยแนะคำตอบไว้ในคำถามนั้นด้วย.

ทวนสบถ

หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสบถ.

บวงสรวง

หมายถึง[-สวง] ก. บูชาเทวดาด้วยเครื่องสังเวยและดอกไม้ธูปเทียนเป็นต้น.

กระชอมดอก

หมายถึงน. ดอกไม้เพศผู้ของพรรณไม้เลื้อย เช่น ฟักทอง บวบ ซึ่งเรียกกันว่า ดอกถวายพระ.

กระแสรับสั่ง

หมายถึง(ราชา) น. คำพูด.

โป้ปด

หมายถึงว. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.