ผลการค้นหา

อักษร,อักษร-

หมายถึง[อักสอน, อักสอระ-, อักสอน-] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).

ฉะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.

พอที

หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.

ดูเถอะ,ดูเถิด

หมายถึงคำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้.

ปีการศึกษา

หมายถึงน. ช่วงเวลาที่สถานศึกษาทำการสอนในรอบ ๑ ปี.

สัตถุ

หมายถึงน. ครู, ผู้สอน, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. (ป.).

อัปสร

หมายถึง[อับสอน] น. นางฟ้า. (ส. อปฺสรสฺ; ป. อจฺฉรา).

บริยาย

หมายถึง[บอริยาย] ก. บรรยาย, สอน, แสดง, เล่าเรื่อง.

มารษา

หมายถึง[มานสา] น. คำปด, คำเท็จ, คำไม่จริง. (ส. แผลงมาจาก มฺฤษา).

ดิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด เช่น นั่นดิ, เอาดิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อทำให้เป็นประโยคคำถาม เช่น จริงดิ

วณิชชากร

หมายถึงน. ผู้ทำการค้าขาย, พวกพ่อค้า. (ป.).