ผลการค้นหา

ง่อยเปลี้ยเสียขา

หมายถึงว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.

ไฟธาตุ

หมายถึงน. ไฟที่โบราณถือว่ามีในร่างกายมนุษย์และสัตว์ สำหรับให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายและย่อยอาหาร.

ปัณณาสก์

หมายถึงว. หมวด ๕๐. (ป.).

มูรดี,มูรติ

หมายถึง[มูระ-] น. ร่างกาย, รูป. (ส. มูรฺติ).

ซาบซ่าน

หมายถึงก. แล่นไปทั่วร่างกาย เช่น ปีติซาบซ่าน.

แต่งตัว

หมายถึงก. สวมเสื้อผ้าหรือประดับประดาร่างกาย.

แต่ละ

หมายถึงว. คำที่บอกแยกเป็นจำนวนหนึ่ง ๆ เช่น แต่ละคน แต่ละราย แต่ละหมวด.

มัวมอม

หมายถึงว. แปดเปื้อนด้วยสีดำ ๆ ตามร่างกาย.

สุบิน

หมายถึงน. ความฝัน, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสุบิน. (ป. สุปิน).

โสณิ,โสณี

หมายถึงน. ตะโพก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโสณี. (ป.; ส. โศฺรณี).

วัยฉกรรจ์

หมายถึงน. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.

ตัวร้อน

หมายถึงน. อาการของร่างกายที่มีอุณหภูมิสูงกว่าปรกติ.