ผลการค้นหา

ลูกคำ

หมายถึงน. เรียกคำ ๒ คำเมื่อเอามาประสมกันแล้วมีความหมายต่างไปจากคำเดิมว่า ลูกคำของคำตั้ง เช่น ลูกค้า ลูกเขย เป็นลูกคำของคำ ลูก.

อ้า

หมายถึงว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.

จ๋า

หมายถึงว. คำขานรับ; คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.

จ๊วก

หมายถึงว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จั๊วะ ก็ว่า.

ถามนำ

หมายถึง(กฎ) ก. การถามพยานโดยแนะคำตอบไว้ในคำถามนั้นด้วย.

ทวนสบถ

หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสบถ.

กระแสรับสั่ง

หมายถึง(ราชา) น. คำพูด.

โป้ปด

หมายถึงว. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.

ฮึ่ย

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่เห็นด้วย.

กุสุมภ์

หมายถึง(แบบ) น. ดอกคำ. (ป.).